H πρωτοκαθεδρία της μικρής κλίμακας
Η σχεδίαση ξεκινά παντα από την μικρή κλίμακα των ορατών,
τη μικρή κλιμακα των δεδηλωμένων αναγκών κατοίκησης της ανθρώπινης μονάδας.
Η μεταπήδηση στην μεγάλη κλίμακα γίνεται μόνο, όταν ολοκληρώσει τον κύκλο της, η οικονομία της μικρής,
χωρίς αναγκαστικές εξαρτήσεις από γοητευτικές, προϋπάρχουσες εικόνες πρότυπα.
Το κτίριο ειναι ένα τεχνητό Σώμα με ντυμένα και γυμνά μέλη, κρυφά και φανερά σημεία,
κορμό, άκρα και κυρίως Πρόσωπο.
Επιδιώκουμε το ελάχιστο ικανό, σαν τέχνημα αναζήτησης της ουσίας των πραγμάτων.
Μας συγκινεί μια στάση ασκητική, εκφρασμένη με πολύτιμους τρόπους.
Τεχνολογία, μελλοντολογία, Ιστορία, κυρίως όμως ζωντανή παράδοση που επιμένει να αντιστέκεται.
Απλότητα και αυστηρότητα ικανές να αντέξουν αναπόφευκτες παρεμβάσεις,
τις παρεμβάσεις της αληθινής ζωής των κατοίκων.
«Δοχεία ζωής», απαλλαγμένα από κάθε διακοσμητική διάθεση,
εφοδιασμένα όμως, δίχως άλλο, με σκηνική υπόσταση,
αναγκαίο όσο και ικανό τόπο υποδοχής του θεάτρου της καθημερινότητας.